بازآفرینی شهری مبتنی بر فرهنگ دراستفاده ی مجدد از مناطق و ساختمان های صنعتی متروک و رها شده

مناطق و ساختمان های صنعتی متروک و رهاشده در شهرها مساله ای است که امروزه با آن مواجه هستیم. این فضاها پتانسیلی دوگانه دارند، از یک طرف می توانند نوعی گسستگی ساختاری در توده های شهری ایجاد کنند و از طرف دیگر دارای قابلیت پیوند دهندگی ساختاری، اجتماعی و کارکردی قطعات شهری به هم بوده و می توانند به عنوان عرصه های تعاملات اجتماعی مطرح شوند. از آنجا که در ایران رشد جمعیت شهری با توسعه ی ناموزون افقی شهر و از بین بردن منابع کشاورزی و طبیعی اطراف شهرها همراه بوده است، از این رو استفاده ی مجدد ازاین فضاها مورد توجه واقع می شود. از طرفی فرهنگ در بارزترین حضور خود به عنوان عاملی برای ساختن تصویری جدید از شهرهای صنعتی به کار گرفته شده، وبه راهبردی موثر برای توسعه های جدید تبدیل گردیده است. با فرض به اینکه این مناطق و ساختمانهای صنعتی متروک و رهاشده به عنوان یک فرصت در توسعه ی شهرها محسوب می شوند و با امداد از راهبرد فرهنگ، این منابع فضایی باارزش متروک و رهاشده، می توانند راه گشای بسیاری از مشکلات به وجود آمده ی شهرها در حال حاضر باشند.

کلیدواژه ها:

سایت های رها شده و متروک صنعتی ، استفاده ی مجدد ، بازآفرینی شهری ، رویکرد فرهنگی