رویکرد توسعه محلی: یک دهستان، یک محصول
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 706
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
STRD01_005
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1394
چکیده مقاله:
تحولات نظری و تغییرات مفهومی در اصول و فرآیند های پیشرفت و به زیستی بالاخص در طول دو دهه اخیر با گسترش و ژرفش محلی گرایی در مقابل کارکردگرایی، پویایی فرهنگی در مقابل نوسازی غربی، پایداری محیطی در مقابل رشد اقتصادی همبسته رشته است این وضعیت که غالبأ در پی ناکامی و نابکارایی سیاست ها و برنامه های منبعث از تئوری های جریان عمده توسعه و بروز چالش های ساختاری و بحران های هویتی پدیدار شده است، بر بنیان های فرهنگی و هنجاری پیشرفت و معناهای جامعه ایی و دو مفهوم کلیدی یعنی حضور گذشته در حال و هدفمندی در فرآیند های توسعه با جهت گیری واگذاری امور حاکمیتی و اجرایی به اجتماعات استوار است. بر این اساس مظروف» خوب زیستی «،» رضایت خاطرجمعی«، » زندگی مطلوب«، مستقل از ظرف توسعه ایی و وابسته به گذشته تاریخی و آرمان های اینجا و اکنون است. در تئوری توسعه ای بدلیل و به ویژه تدبیر اجتماع محلی نیز چنین انگارش هایی پذیرفته شده اند. در قاموس این رویکردهای منبعث از »پیشرفت بدیل«، ارزیابی تأثیرات اجتماعی و همچنین شناخت پیامدهای فرهنگی اهمیت هستی شناسانه و ضرورتی جهت دهنده و هدایت کننده یافته اند. البته در فراگردهای برنامه ریزی سنتی نیز یکی از مراحل پنج گانه همانا بازخور بود، ولی در شرایط متحول کنونی، اهداف و اهمیت ارزیابی اجتماعی و فرهنگی استراتژیک و هویت بخشی است. امروزه نهادهای جهانی توسعه و سازمان هایی مانند بانک جهانی ارزیابی اثرات اجتماعی، فرهنگی و توسعه اجتماع محلی را یکی از مهمتری پیش شرط ها در اجرای پروژه ها عنوان نموده اند. ارزیابی تأثیرات اجتماعی و فرهنگی طرح ها و پروژه ها که در ایران تحت عنوان» الگوی توسعه پایدار و فرهنگی« انجام می شود، در گذشته تحت عنوان » توجیه اقتصادی و اجتماعی« در موافقت نامه های ابلاغ طرح ها و پروژه ها توسط سازمان برنامه و بودجه به صورتی محدود، سطحی و تکراری تحریر می شد. با این وجود یکی از عوامل موفقیت جهاد سازندگی در اجرای بیش از 150 هزار پروژه عمران روستایی در طول سال های 1358 تا 1363 همانا ارزیابی مشارکتی و گام به گام سیاست ها و فعالیت ها بود. در سال های اخیر نیز تهیه الگوهای توسعه پایدار و فرهنگی در مورد همه طرح ها و پروژه های ملی و منطقه ای ضروری و نرماتیو شده است، اما بر خلاف الگوی محیطی که شرح خدمات آن به تصوی مقامات ذیصلاح رسیده است، تحدید و تدقیق و گسترده الگوهای اجتماعی و فرهنگی نیازمند پویشی ملی و هماهنگ است. از طرف دیگر شناخت و تحلیل قبل، حین و بعد از اجرای هر پروژه ای نیاز به تحول بنیادین در نهادهای برنامه ایی ، اجرایی و ارزیابی کننده است. در بین نهادهای مهم و موقر در ارتباط جمعی و در سطح سازمان های اداری، رویکرد بومی ها می باشند، ولی در شرایطی که مهمترین جهت گیری مساله ای جهان مجازی و پنهان با جهان ارتباطی و کنشی دچار شکاف فزاینده نقشی و احساسی شده است، همانا تحول در اهداف و ساختار رویکردی بومی ها در رایستای تحقق چهار کارکرد عمده یعنی طبیعی نگر، تفهمی، انتقادی و فرامدرن بر انطباق عام و پویای ترتیبات نهادی و معنایی در اجتماعات محلی و بومی تاکید دارند و کارکردهای نوین رویکردی بومی و رسانه های ارتباطی نیز در این راستا تعریف می شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محسن ابراهیم پور
عضو هیات علمی موسسه پژوهش های اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :