انتخاب رله مبتنی بر کدگذاری لایه فیزیکی شبکه بر پایه نسبت لگاریتمی حداکثر تشابه در شبکه همیار

انتخاب رله و کد گذاری فیزیکی شبکه همواره به عنوان یک راهکار در بهبود کارایی شبکه ها مطرح بوده و محققان در پی یافتن روشهای بهینه هستند. در لایه فیزیکی دیتا از طریق امواج الکترومغناطیسی ارسال می شود و کدگذاری شبکه با دریافت همزمان چندین موج الکترومغناطیسی موجب کاهش تعداد بسته های ارسالی و افزایس گذردهی شبکه می شود. یکی از عوامل مهم بالا بردن کارایی شبکه ارتباطی میتنی بر کدگذاری شبکه، انتخاب مناسب رله یا زله ها بمنظور کاهش توان مصرفی و بهبود احتمال خطای سمبل می باشد. در این مقاله انتخاب رله مبتنی بر کدگذاری لایه فیزیکی شبکه بر پایه نسبت لگاریتمی حداکثر تشابه برای مدل رله دو طرفه در کانال دارای محوشوندگی کند مورد بررسی قرار گرفته است. در مدل ارائه شده هر دو گره پایانی بطور همزمان سیگنالهایشان را برای چندین رله ارسال می کنند و انتخاب یک یا چند رله برپایه الگوریتم نسبت لگاریتمی حداکثر تشابه صورت می پذیرد. کارایی الگوریتم پیشنهادی با مقایسه با الگوریتم سنتی انتخاب رله بر پایه سیگنال به نویز توسط شبیه سازی بررسی گردیده است.

کلیدواژه ها:

انتخاب رله ، کدگذاری شبکه ، نسبت لگاریتمی حداکثر تشابه ، شبکه همیار ، شبکه بی سیم ، چندگانگی