اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر عزت نفس حالت و ترس از ارزیابی منفی دانش آموزان دبیرستان های نمونه استان بوشهر

مقدمه: یکی از مباحث عمده در روانشناسی امروز که توجه بسیاری از پژوهشگران و روانشناسان را به خود جلب کردهاست عزت نفس می باشد. هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر درمان شناختی–رفتاری بر عزت نفس حالت و ترس ازارزیابی منفی دانش آموزان مقطع دبیرستان بود.روش: پژوهش حاضر از نوع طرح آزمایشی پیش آزمون، پس آزمون بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مشغول بهتحصیل مدارس متوسطه نمونه شهرستان دشتی سال 93 بود. 30 نفر آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی وکنترل قرار گرفتند و گروه آزمایش 8 جلسه مداخله گروهی دریافت کردند و داده ها با پرسشنامه عزت نفس حالت، مقیاس ترس از ارزیابی منفی و عزت نفس روزنبرگ گردآوری و با روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیری مانکوا (MANCOVA)تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: تحلیل های آماری فرضیات پژوهش، مبنی بر وجود تفاوت معنادار در مؤلفه های عزت نفس و ترس از ارزیابی منفیدانش آموزان گروه های آزمایش که درمان شناختی رفتاری را دریافت کرده بودند، نسبت به گروهی که هیچ نوع درمانی را در اینزمینه دریافت نکرده بودند(گروه کنترل)، تایید می گردد (P<0/017). و با توجه به میانگین های حاصل شده می توان گفت با 95 درصد اطمینان مؤلفه های عزت نفس و ترس از ارزیابی منفی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش داشته است.نتایج: براساس این مطالعه، درمان شناختی رفتاری می تواند منجر به افزایش مولفه های عزت نفس حالت و کاهش ترساز ارزیابی منفی دانش آموزان شود.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، عزت نفس حالت ، ترس از ارزیابی منفی و دانش آموزان