جایگاه قرعه در فقه امامیه

قرعه، قاعده ای فقهی است که در حل بسیاری از مشکلات و دعاوی کاربرد داشته و در تعیین حق، در جایی که هیچ راه دیگری وجود نداشته باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. کاربرد این قاعده در شبهات موضوعیه بوده و تصمیم گیری در خصوص جنبه های مجهول موضوعات را میسر می سازد. البته در خصوص دایره شمول و نحوه اجرای آن اختلاف نظرهایی مشاهده می شود، ولی اصل تشریع و جواز کاربرد آن مورد اتفاق می باشد. مستندات قاعده و تفاسیر ارائه شده در خصوص هر کدام از آن ها، بالاخص آیات و روایات، دایره شمول قاعده، جایگاه قاعده در میان سایر ادله، شرایط اجرا و واجب یا اختیاری بودن عمل به نتیجه قرعه، از جمله مسائلی است که در این قاعده، میان فقها مورد بحث و نظر بوده است. این مقاله به بررسی قاعده قرعه از دیدگاه فقه شیعه پرداخته است و در پایان به طور مختصر به نظرات علمای اهل تسنن در خصوص این قاعده اشاره نموده است.

کلیدواژه ها:

قرعه ، قواعد فقهیه ، فصل خصومت ، اثبات دعوی