بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر افسایش هوش هیجانی دختران نوجوان دارای اختلالات رفتاری شهرستان نجف آباد

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش هوش هیجانی بر افزایش هوش هیجانی در دختران نوجوان دارای اختلال رفتاری شهرستان نجف آباد می باشد. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و کاربردی است و طرح مورد استفاده در این پژوهش از نوع طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل است . جامعه ی آماری مشتمل بر کلیه نوجوانان دختر با دامنه سنی 13 تا 17 سال دارای مشکلات عاطفی و رفتاری شهر نجف آباد در سال تحصیلی 93-1392 می باشد . در این پژوهش از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. پساز اجرای سیاهه رفتاری کودک و فرم خود سنجی نوجوانان (برای تشخیص نوجوانان با مشکلات هیجانی و رفتاری) 30 نفر از آزمودنیها به عنوان نمونه انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی و گروه گواه تقسیم شدند. سپس پرسشنامه های پیش آزمون (پرسشنامه هوش هیجانی شوت) برای هر دو گروه اجرا شد. پس از اجرای پیش آزمون به وسیله پرسشنامه خود سنجی هوش هیجانی شوت ، 15 جلسه آموزش انجام شد بعد از پایان دوره آموزشی بلافاصله آزمون های پسآزمون (پرسشنامه هوش هیجانی شوت) اجرا شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و به کمک نرم افزار spss 18 تجزیه و تحلیل شدند. با توجه به داده های حاصل از تحلیل کو واریانس و مشاهده مقدار (f=7.799) و مقدار (p<0/009) به صراحت می توان گفت که آموزش هوش هیجانی بر افزایش هوش هیجانی اثر معنی داری دارد.بدین معنی که دانش آموزانی که تحت آموزش هوش هیجانی بودند در مقایسه با دانش آموزان دیگر، هوش هیجانی آنها بعد از دوره آموزشی مقدار قابل توجهی افزایش داشته است.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، اختلال رفتاری دختران نوجوان