بررسی معماری فضاهای آموزشی از ابعاد انسانی محیطی در آموزش عالی

در دهه های اخیر با پیشرفت علوم و تکنولوژی و رشد قابل توجه جمعیت در جهان و متعاقبا افزایش تقاضای اجتماعی برای آموزش عالی ، برای پاسخ به این تقاضا ، نیاز به مناب امکانات مختلفی می باشد.یکی از این امکانات ساختمان های آموزشی جهت جریان یافتن فرایند آموزش و یادگیری می باشد که از آن به عنوان فضاهای آموزشی یاد می شود. با توجه به نقش و اهمیت کیفیت معماری فضاهای آموزشی در ایجاد موقعیت یادگیری مناسب و خوشایند و پیشبرد و تحقق اهداف آموزش عالی، لزوم توجه ویژه به مسائل و عوامل موثر بر طراحی اینگونه فضاها در دانشگاه ها مطرح شده است. در این راستا هدف از این مطالعه بررسی معماری فضاهای آموزشی و عوامل موثر در طراحی آن از ابعاد انسانی محیطی می باشد. این مطالعه با استفاده از روش کتابخانه ایی صورت گرفت و نتایج نشان داد که در طراحی مناسب فضاهای آموزشی عوامل گوناگونی مانند: عوامل (معماری- فیزیکی، اهداف آموزشی، رشته تحصیلی،مقطع تحصیلی، ماهیت دروس)، عوامل انسانی و رفتارهای فضایی انسان از جمله (نیاز انسانی، رفتار فضای شخصی، فاصله فردی، تراکم و ازدحام، روابط اجتماعی) و همچنین مولفه های زیبایی شناسی متناسب با آموزه های دینی و اسلامی تاثیر گذار میباشند و جهت طراحی مناسب اینگونه فضاها به عنوان یکی از مولفه های تاثیر گذار در موفقیت فرایند تدریس و یادگیری باید در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

معماری آموزشی ، طراحی ، تدریس ، یادگیری ، روان شناسی محیط ، آموزش ، زیبای شناختی