مدح مردود دردیوان قاآنی و متنبی

آن چه که به آن مدح مردود گفته می شود آن دسته از توصیفاتی است که به خلق و خو و حرکات و رفتار و... ممدوح شکلی ورای بشری و گاه مقدس می دهد، است. عده ای از شاعران، در این توصیفات مدیحه ها را از حالت طبیعی خارج کردند و به آن شکلی ماورایی بخشیدند و ممدوح را در شکلی ورای بشر ظاهر کرده اند عده ای به این همه اکتفا نکردند و به ممدوحان خویش تقدس بخشیدند و (نعوذبالله) به آن ها صفات خدایی و پیغمبری بستند در میان اعراب متنبی و در میان فارسی زبان ها قاآنی تا حدودی بیش از دیگران به این کار اقدام کردنرد و در مردح، مبالغه آمیز و غلوانگیز عمل کردند و تقدسی بیش از حد معمول به ممدوحان بخشیده اند.در پژوهش حاضر به مدح مردود (خروج از ادب شرعی) در دیوان این دو شاعر، از دیدگاه ادبیات تطبیقی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

متنبی ، قاآنی ، مدح مردود ، ممدوح ، شعرمدحی