نقش سرمایه اجتماعی در تأمین احساس امنیت شهروندان (مطالعه موردی شهر اصفهان سال 1392)

سرمایه اجتماعی محصول استراتژی های سرمایه گذاری فردی یا جمعی و آگاهانه یا نا آگاهانه در ایجاد و بازتولید ارتباطات اجتماعی است که به طور مستقیم در طی یک مدت کوتاه یا طولانی، قابل استفاده هستند. این ارتباطات میتواند در بین همسایگان، محل کار و یا در بین خویشاوندان باشد. که نتایج مهمی برای رشد و دوام جامعه خواهد داشت که یکی ازدستاورد های مهم آن در بحث شهرنشینی، به وجود آمدن احساس امنیت در بین شهروندانی است که توانسته اند این سرمایه را کسب و پرورش دهند. بنابراین سرمایه اجتماعی ابزاری است که میتواند از طریق ارتباطات اجتماعی منابعی را در دست افراد قرار دهد و بیشتر در جوامع مدنی جستجو میشود. به زعم بوردیو افراد از طریق افزایش سرمایه اجتماعی موقعیت خود را در جوامع سرمایه داری بهبود می بخشند. هدف از مقاله حاضر، نقش سرمایه اجتماعی در تأمین احساس امنیت میباشد. چارچوب نظری تحقیق بنا به تناسب موضوع، نظریه های جامعه شناختی و مکاتب مربوط به این حوزه مورد بررسی واقع گردید. روش تحقیق پیمایش و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ی دارای قابلیت اعتماد و اعتبار است. جامعه آماری پژوهش، شهروندان شهر اصفهان در سال 1392 میباشد. حجم نمونه 384 نفر است که با استفاده از فرمول کوکران و با روش خوشه ای چند مرحله ای در 3 منطقه اصفهان جمع آوری شده است. مهمترین یافته پژوهش وجود رابطه مثبت و معنادار بین نقش سرمایه اجتماعی با احساس امنیت در بین شهروندان اصفهانی میباشد.

کلیدواژه ها:

امنیت (Security) ، احساس امنیت (Security Feeling) ، سرمایه اجتماعی (social capital)