طراحی پایدارساز سیستم قدرت با استفاده از روش کنترل غیرخطی تطبیقی مقاوم به منظور بهبود پایداری دینامیکی

یکی از مسائل بسیار مهم در مطالعات دینامیکی سیستم های قدرت، پایدارسازی با استفاده از پایدارساز سیستم قدرت PSS میباشد. هدف از بکارگیری این پایدارساز، تضمین پایداری و کارایی سیستم حلقه بسته باحضور کلیه عدم قطعیت های ممکن میباشد. این عدم قطعیت ها میتوانند ناشی از اثر غیرخطی بودن سیستم واقعی،دینامیک های مدلنشده، تغییر پارامترهای مدل در اثر تغییرات شرایط محیط، اغتشاشات ناشی از نویزاندازه گیری و... باشند. پایدارسازهای مرسوم براساس تئوری کنترل خطی و محاسبات مقادیر ویژه طراحی میشوند، که مشکلاتی از قبیل زمان بر بودن تنظیم و بهینه نبودن میرایی سیستم در نقطه کار را دارند. در عمل، به دلیل تغییرات مکرر در شرایط کار سیستم، استفاده از یک مدل دقیق دینامیکیاز سیستم و به دنبال آن طراحی پایدارساز بسیار اهمیت دارد. با استفاده از کنترلتطبیقی میتوان پایدارساز را طوری طراحی کرد که تحت اغتشاشهای مختلف، نوسانات فرکانس پایین را کاهش داده و میرایی سیستم را به مقدار قابل توجهی افزایش دهد. با توجه به مطالب فوق، این پژوهش بر روی طراحی پایدارساز با استفاده از کنترلتطبیقی مقاوم و بررسی تاثیر این روش در میرایی نوسانات فرکانس پایین و پایداری دینامیکی متمرکز شده است. طراحی کنترلکننده تطبیقی و مقاوم با رویکرد بازگشت به عقب به منظور پایدارسازی سیستم قدرت با مقاومسازی نسبت به ضریب بهره کنترلی و تغییر توان مکانیکی و نیز استفاده از روش کنترلتطبیقی جهت تخمین زاویه توان سیستم، سعی در بهبود هر چه بیشتر پایداری دینامیکی سیستم شده است، که در نهایت نتایج شبیهسازی با سایر روش ها مقایسه می شود.