بررسی علل بی هویتی نماها در سیمای بصری شهر تهران

معماری و شهرسازی در هر شهر و کشوری تصویر عینی و واقعی از شرایط ذهنی ، تفکر، فرهنگ و اعتقادات مردم آن شهر است و شهر تنها مکانی است که در آن فرهنگ از طریق فعالیت و ارتباطات اجتماعی شهروندان با یکدیگر به جریان در می آید در این راستا شهر بالاخص نماهای شهری این تصویر را عینی کرده و به بازنمایی آن پرداخته اند، و فرهنگ و سنت های هم زیستی را نمود بخشیده اند. نماها جداره های خارجی هستند که عملکرد داخل ساختمان را از محیط خارج جدا کرده و چون با فضاهای عمومی در ارتباط هستند باید با ساختمان ها ومحیط اطراف همگون و سازگار باشند. اما امروزه ناهمگونی و ناسازگاری در شهرهای ما بخصوص در نماهایشهری که یکی از مهمترین عناصر شکل دهنده مناظر شهری هستند به وضوح به چشم می خورد و علت آن عدمتوجه به فرهنگ ، هویت ، ارزش ها و باورهای مردم است، مفاهیمی که از نکات قابل تامل و حائز اهمیت درمعماری و طراحی شهری هستند. تحقیق حاضر سعی برآن دارد تا در ابتدا با بررسی نماهای امروزی علت بیهویتی آن را بیان نماید و راه حل مناسبی برای کاهش گسستگی ایجاد شده از فرهنک در معماری وطراحی شهری و نمای بناهای شهری پیدا کندودر نهایت بتواند پاسخ مناسبی برای ایجاد تعامل بین عناصر شکل دهنده شهرو منظر برای ارتقاء کیفیت بصری و ارزش های زیبایی شناسی در نماهای شهری از نظرمصالح ، رنگ ، بافت ، خفظ خط آسمان توجه به ورودی ها و ادراک شهروندان از شهربدهد . روش این تحقیق توصیفی تحلیلی است – و کلیه اطلاعات به صورت کتابخانه ای گردآوری شده است

کلیدواژه ها:

نما ، هویت ، فرهنگ ، تزیینات ، ارزش ، منظرشه