تحلیلی بر نقش انرژی های نو در تحقق توسعه پایدار

شهرها بزر گترین مصرف کنندگان انرژی اند و می توان آ نها را به سیاه چاله های عظیم مصرف انرژی تشبیه کرد. این مصرف انرژی تبعات فراوان زیست محیطی به دنبال دارد که ازجمله ی آنها میتوان به برهم زدن چرخه ی اکوسیستم های طبیعی و تولید بیش ازحد گازهای گلخانه ای اشاره کرد. از بزرگترین پیامدهای این مصرف بیش از اندازه می توان به تغییر اقلیم اشاره کرد که بنا به نظربسیاری از دانشمندان به عنوان بزر گترین دشمن بشر در قرن حاضر شناخته شده است. با روند رو به افزایش جمعیت شهری پیش بینی می شود در هزاره ی اخیر تقریباً نیمی از جمعیت جهان در شهرها ساکن باشند، یعنی در مکان هایی که بیشترین مصرف منابعو بیشترین تولید آلودگی ها را دارند. الگوی نادرست فعالیت های انسان شهرنشین، در کنار توسعه ی نادرست شهرها باعث برهم خوردن نظم محیط زیست شده و بشریت را با مشکلات عدیده ای همچون کمبود انرژی روبه رو ساخته است. مشکلات زیست محیطی ناشی از کاربرد سوخت های فسیلی و افزایش روزافزون تقاضای انرژی، رویکرد به انرژی های تجدیدپذیر، توسعه و کاربرد این منابع رادر دنیا هر روز ضروری تر می سازد. برنامه های تولید انرژی کشورهای توسعه یافته و در حال پیشرفت دنیا، به میزان قابل توجهی برروی انرژی های نو متمرکز شده است. در این مقاله به بررسی تأثیر استفاده از انرژ یهای نو و تجدیدپذیر در راستای بهینه سازی مصرف انرژی و کاهش آلودگی های ناشی از مصرف سوخت های فسیلی و همچنین تاثیر این عوامل در تحقق توسعه پایدار شهری میپردازیم. هدف مقاله ی حاضر معرفی انرژیهای نو و بهره وری از آ نها، به عنوان یک راه حل جهت رفع معضل انرژی و کاهش آلودگی های زیست محیطی و متعاعقب آن براداشتن گامی جهت تحقق توسعه پایدار شهری می باشد

کلیدواژه ها:

انرژی های نو ، توسعه پایدار ، محیط زیست ، انرژی های تجدیدپذیر