کاربرد تزئینات درمعماری درراستای پاسخ دهی به نیازهای زیستی انسان نمونه موردی: خانه های دوره قاجار

ساختن خانه های اشرافی متعدد در قرن سیزدهم، مجالی را برای ظهور و نمایش زیبایی و ذوق ایرانی در خانه از طریق نقاشی فراهم کرد. نقاشیهای دیواری، نقاشی روی گچ و شیشه و ... هر یک دارای جنبهی زیباییشناسی است که با زبان مشترکی با معماری آن دوره در بنا تجلی نموده است. هر دو هنر تلفیقی از سنت و نوشدن را به نمایش گذاشتهاند. ایران قرن سیزدهم آبستن ایرانی نو بود. خواسته هایی که توسط عوامل درونزا و برونزا، بذرش در او نشانده شد تا جریانهای نوگرایی را پرورش دهد. خواسته های درونی جامعه و در عین حال مشاهدهی غرب به عنوان الگویی الهامبخش، چیزی را پدید آورد: ترکیبی از خود و دیگری که همچنان ایرانی بود. این پژوهش در جستجوی تحول معماری خانه و نقاشیهای به کار رفته در تزئینات خانه، در ایران قرن سیزدهم میباشد و خصوصیات مشترک نقاشیهای به کار رفته در تزئینات خانه های اشرافی آن دوره و فضای معماری آن بناها را میجوید. در حالیکه زیربنای سیاسی-اجتماعی و مقاصد زیباییشناسی این دو را در فرهنگ ایرانیان عصر قاجار مورد ملاحظه قرار میدهد. به این ترتیب با استفاده از روش تحقیق تفسیری- تاریخی به گردآوری مطالب میپردازد به گونهای که امکان درگیرشدن با متن رویداد گذشته فراهم شود. نتایج این پژوهش نشاندهندهی چگونگی همسویی معماری و نقاشیهای به کار رفته در تزئینات آن برای ایجاد زبانی عامیانه در برقراری ارتباط با مردمی که آن را زیستهاند میباشد. به این منظور واژههایش را از میان واژگان خود و دیگری دستچین میکند تا فضایی یگانه را برای خانه ی ایرانی قرن سیزدهم بیافریند

کلیدواژه ها:

خانه ای اشرافی ، نقاشی ، قاجار ، تزئینات ، زیبایی شناسی