بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده با بحران هویت نوجوانان دبیرستانهای شهر یاسوج در سال تحصیلی 94-93

خانواده به عنوان اولین عامل اجتماعی شدن فرزندان است، که نقش مهمی در فرایند جامعه پذیری فرزندانایفا می کند. هدف از اجرای این پژوهش رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده با بحران هویت نوجواناندبیرستانهای شهر یاسوج درسال تحصیلی 94-93 می باشد. طرح تحقیق این پژوهش از نوع توصیفیهمبستگی است، جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دبیرستانهای شهر یاسوج تشکیل میدهند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای 300 نفر از دانش آموزان انتخابشدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده و پرسشنامه بحران هویت میباشد، داده های این پژوهش با استفاده از روش های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد،ماکزیمم و مینیمم) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. در پایان نتایج نشان داد که رابطه معنادار و منفی بین الگوهای ارتباطی به صورت کلی و متغیر گفتو شنود با بحران هویت وجود دارد و رابطه مثبت معناداری بین متغیر همنوایی و بحران هویت مشاهده شد. از طرفی بین مؤلفه های آن با بحران هویت رابطه معنادار مثبتی در سطح خطای کمتر از (0/01) و سطح اطمینان 0/95 دیده شد و در تبیین بحران هویت، متغیرهای الگوهای ارتباطی خانوادگی در مجموع توانسته اند 12/5 درصد از عوامل تأثیرگذار بر بحران هویت دانش آموزان را تبیین نمایند.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، بحران هویت و نوجوانان