سنجش همگرایی بین فرهنگی (مهارت فرهنگی) در سازمانهای ایران مطالعه موردی استان خراسان شمالی

ایران با دارا بودن اقوام مختلف به عنوان یک جامعه چند قومی مطرح میشود. این تنوع قومی با تفاوتهای فراوانی در سطوح مختلففرهنگی و اجتماعی روبرو است که نادیده گرفتن آنها میتواند موجبات عدم پذیرش اجتماعی را در بین اقوام مختلف موجب گردد. به خصوصاین عدم همگرایی بین فرهنگی (حساست بین فرهنگی) در سازمانهای کشور می تواند زمینه ساز بروز تعارض سازمانی و در نهایت عدم اثربخشی سازمانی گرد. هدف این مقاله بررسی میزان همگرایی بین فرهنگی در بین قوم های مختلف مشغول به کار در سازمانهای استانخراسان شمالی میباشد. تحقیق به صورت پیمایشی و جمع آوری اطلاعات با استفاده از ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. برای تحلیل نتایجعلاوه بر آمار توصیفی، از آزمون مقایسه میانگین ها نیز استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که تفاوتهای معنی داری در رابطهبا جنسیت، تاهل و تجرد، سن و قومیت پاسخگویان نسبت به حساسیت فرهنگی وجود دارد و همچنین وجود رابطه بین پارامتر سابقه کار وحساسیت فرهنگی اثبات نشد. همچنین پاسخگویان با قومیت فارس از درجه بالاتری از مهارت فرهنگی برخوردار بودند.

کلیدواژه ها:

همگرایی بین فرهنگی ، حساسیت بین فرهنگی ، تعارض سازمانی ، خراسان شمالی