اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر کاهش پریشانی زنان متاهل

با توجه به فراز و نشیب های متعدد زندگی زناشویی امکان وقوع پریشانی در بین زوجین وجود دارد. لذا هدف اصلی این پژوهش،تعیین تاثیر رفتار درمانی دیالکتیکی بر رضایت زناشویی زنان متاهل شهرستان سردشت بود. روش انجام این پژوهش، نیمهتجربی از نوع پیش ازمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. 40 نفر از زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره ژیانی خوش شهرسردشت در سال 93 در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) به صورت نمونه ی در دسترس قرار گرفتند. متغیر مستقلرفتاردرمانی دیالکتیک بود که در 10 جلسه روی گروه آزمایش اجرا شد. در گروه گواه هیچ مداخله ای صورت نگرفت. ابزارپژوهش پرسشنامه پریشانی (K10) بود. برای آزمودن فرضیههای پژوهشی از آزمون t گروه های مستقل و آزمون برابری واریانس خطای لیون استفاده شد. یافته ها نشان داد که که رفتار درمانی دیالکتیکی در کاهش پریشانی موثر بوده است. بنابراینتوصیه می شود که روانشناسان و درمانگران بالینی برای کاهش پریشانی زوجین به آموزش رفتار درمانی دیالکتیک توجه داشته باشند.

کلیدواژه ها:

رفتار درمانی دیالکتیک ، پریشانی ، سردشت