عوامل موثر بر عدم گرایش معلمان به خودارتقائی در منطقه ی میاندوآب در سال تحصیلی 93-92

پژوهش حاضر به دنبال تعیین عوامل مؤثر بر عدم گرایش معلمان به خودارتقایی، از طریق نظرسنجی از آنان در دوره دوم متوسطه آموزش وپرورش میاندوآب بوده است. جامعه آماری تحقیق عبارت از کلیه معلمان این دوره در سال تحصیلی 1393-1392 به تعداد 487 نفر بوده است. نمونه تحقیق 217 نفر از معلمان بوده اند که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده های تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است، پایایی پرسشنامه در اجرای آزمایشی 0/87 با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ به دست آمده است و روایی آن توسط اساتید تائید شده است. نتایج آزمون T تک نمونه ای و فرید من نشان داد که هر چهار عامل مورد بررسی : تشویق های مالی و ترفیع، چگونگی ارزیابی عملکرد، کیفیت دوره های آموزش ضمن خدمت، خلاقیت معلمان؛ بهترتیب بر عدم گرایش معلمان به خود ارتقایی مؤثر می باشند.

کلیدواژه ها:

خودارتقایی معلمان ، تشویق های مالی و ترفیع ، چگونگی ارزیابی عملکرد ، کیفیت دوره های آموزش ضمن خدمت ، خلاقیت معلمان