ارتباط جهت گیری مذهبی با سلامت روانی در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان کرمانشاه

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین جهت گیری مذهبی با سلامت روان در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان کرمانشاه می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری آن را کلیه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان کرمانشاه در نیمسال اول تحصیلی 1394-1393 تشکیل می دادند که با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان تعداد 117 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه های الف: پرسشنامه سلامت عمومی گلدیبرگ و هیلر (1979) و پرسشنامه جهت گیری مذهبی بهرامی (1380) استفاده شد. به منظور تعیین پایایی پرسشنامه از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد که به ترتیب برابر با (0/81 و 0/83) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کولموگراف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که بین جهت گیری مذهبی و سلامت روان دانشجویان ارتباط مثبت و مستقیم وجود دارد. نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیونی آشکار ساخت جهت گیری مذهبی به میزان R(2)=0/351 قابلیت پیش بینی میزان سلامت روانی دانشجویان را دارد و در این میان جهت گیری مذهبی درونی بیشترین سهم را دارد. با توجه به ارتباط بین جهت گیری مذهبی و سلامت روان، استفاده از این ظرفیت در برنامه ریزی های دانشگاه در جهت بهبود سلامت روانی دانشجویان ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، سلامت روانی ، بهداشت روان ، دانشجویان