رابطه باورهای انگیزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تیزهوش

هدف از این پژوهش بررسی رابطه باورهای انگیزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تیزهوش بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان تیزهوش شهر ارومیه و نمونه آن شامل 150 نفر از این دانش آموزان که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند تشکیل می دهد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه راهبردهای خودانگیخته یادگیری (پینتریچ و دی گروت، 1990) بود. طرح پژوهش از نوع همبستگی است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی همانند ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج نشان داد بین خودکارآمدی در سطح (r=0/47, p<0/001)، ارزش گذاری درونی در سطح (r=0/37, p<0/001) و اضطراب امتحان در سطح (r=-0/29, p<0/001)، با پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد باورهای انگیزشی 36 درصد از رگرسیون پیشرفت تحصیلی را تبیین می کند.

کلیدواژه ها:

باورهای انگیزشی ، پیشرفت تحصیلی ، تیزهوشان