مقایسه خودادراکی دانش آموزان با و بدون اختلال بینایی

هدف از این پژوهش مقایسه خودادراکی دانش آموزان با و بدون اختلال بینایی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان نابینا و عادی شهر ارومیه و نمونه آن شامل 100 نفر از این دانش آموزان (50 نابینا و 50 عادی) که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، تشکیل می دهد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه خودادراکی (هارتر، 1990) بود. طرح پژوهش از نوع مقایسه ای است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی همانند تحلیل واریانس دوطرفه استفاده شده است. نتایج حاکی از آن بود که متغیر نوع آزمودنی (نابینا و عادی)، مستقل از عامل جنسیت ارتباط معناداری (P<0/001) با عملکرد کلی در مقیاس خود ادراکی و هریک از ابعاد آن دارد.

کلیدواژه ها:

خود ادراکی ، نابینایی