مطالعه ی موردی بینش مدیران و راهکارهای آنها نسبت به تقویت برنامه ریزی استراتژیک در آموزش و پرورش

مقاله ی حاضر برگرفته از پژوهشی است که هدف آن مطالعه ی موردی بینش مدیران و راهکارهای آنها نسبت به تقویت برنامه ریزی استراتژیک در آموزش و پرورش می باشد که در سال تحصیلی 93-92 انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی بوده و جامعه ی آماری آن کلیه ی مدیران مدارس و کارشناسان منطقه ی آموزش و پرورش شهرستان تاکستان به تعداد 118 نفر بوده اند که با استفاده از جدول گرجسی و مورگان، 90 نفر به عنوان حجم نمونه ی آماری از منطقه ی آموزش و پرورش تاکستان به روش ساده و طبقه ی نسبی انتخاب شدند. برای تهیه ی ابزار اندازه گیری از پرسش نامه ی محقق ساخته استفاده شد. داده های جمع آوری شده از اجرای پرسش نامه، به صورت توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد: بینش مدیران نسبت به تقویت برنامه ریزی استراتژیک در آموزش و پرورش مثبت می باشد اما برنامه ریزی استراتژیک در آموزش و پرورش در وضعیت موجود در جایگاه مناسبی قرار ندارد و به نظر مدیران و کارشناسان آموزش و پرورش شهرستان تاکستان راهکارهای ذکر شده به میزان زیادی موجب تقویت برنامه ریزی استراتژیک در آموزش و پرورش می شود که اولویت راهکارهای ارائه شده با توجه به میزان میانگین ها به ترتیب عبارتند از: برگزاری کارگاه های آموزشی برنامه های استراتژیک، واگذاری تدوین یک برنامه به مدیران، تقویت مدیریت منابع انسانی برای استفاده ی کارآمد، ارتباط مدیران با مراکز آموزش مدیریت، استفاده از گروه های متخصص، آشنایی علمی و تخصصی مدیران با الگوهای برنامه ریزی استراتژیک، آموزش فرهنگی چند ملیتی به مدیران، آموزش و بهسازی منابع انسانی، برگزاری دوره های آموزشی، انطباق فرهنگ سازمانی با برنامه ریزی استراتژیک.

کلیدواژه ها:

بینش مدیران ، راهکارها ، برنامه ریزی استراتژیک ، آموزش و پرورش