کاربرد تیلینگ در ژنومیکس کارکردی

پیشرفتهای اخیر در پروژه های توالی یابی ژنوم در مقیاس انبوه، کاربرد تکنیک های جهش سنتی را نه تنها در استراتژی ژنتیک مستقیم بلکهژنتیک معکوس امکان پذیر ساخته است. تیلینگ (هدف قرار دادن ضایعات موضعی القا شده) یک دهه پیش به عنوان جایگزینی برای جهش-های درون جایگیر(insertional mutations) ابداع گردید. مهمترین مزیت تیلینگ به عنوان یک استراتژی ژنتیک معکوس این است که می- توان آن را در هر گونه گیاهی صرف نظر از اندازه ژنوم، سطح پلوئیدی یا روش تکثیر به کار برد. همچنین راهی برای بررسی یک ژن هدف درهر گیاهی بدون داشتن دانش اولیه درباره محصول ژن میباشد که در ژنومیکس کارکردی از اهمیت بالایی برخوردار است. پروتکل تیلینگفراوانی بالایی از جهش های نقطه ای را ایجاد می کند که به طور تصادفی در ژنوم توزیع شدهاند. پتانسیل بالای جهش زایی مواد شیمیایی برایایجاد نرخ بالای جایگزینی نوکلئوتیدی به وسیله تراکم بالای جهش های گزارش شده برای جمعیت های تیلینگ در گونه های مختلف گیاهی بهاثبات رسیده است. پیشرفت های اخیر در تیلینگ مرهون ابزارهای بیوانفورماتیک، روشهای جدید شناسایی جهش از جمله اندونوکلئازهایحساس و خاص نوکلئوتیدهای جفت ناجور (mismatch) و کشف جایگزینهای متنوع برای غربالگری LI-COR و پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی (Single Nocleotide Polymorphism) با استفاده از فنآوری های نسل جدید توالی یابی (Next Generation Sequencing) می باشد. استراتژی تیلینگ کاربردهای فراوانی در ژنومیکس کارکردی دارد. علاوه بر این، در مطالعات پایه و کاربردی با ایجاد تغییراتی در روشتیلینگ اصلی، روشهایی از قبیل اکوتیلینگ (Ecotilling) یا تیلینگ حذفی (Deletion Tilling) ابداع و مورد استفاده قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

تیلینگ ، ژنومیکس کارکردی ، جهش