تجدید ساختار عملیاتی در سازمانهای ایران و هندوستان:مطالعه تطبیقی

یک سازمان تنها وقتی قادر به فعالیت اثربخش است که بتواند با محیط وسیعتری که آن را احاطه کرده است و خود قسمتی از آن را تشکیل میدهد به گونه ای مثبت در تعامل باشد. از اینرو سازمانهائی موفقترند که ساختار آنها، به گونهای طراحی شده باشد که زمینه فعالیت اثربخش آنها را در محیطی پویا میسر سازد. برای مطالعه و اتخاذ راهکارهای مناسب برای تجدید ساختار درسازمانهای بخش خصوصی، که عمده توجه این مقاله بر آنها میباشد، میتوان از شیوه های گوناگون کمی یا کیفی استفاده کرد، که یکی از این شیوهها، انجام مطالعه به صورت تطبیقی میباشد، که روش مورد استفاده در این تحقیق نیز میباشد. سازمانهایی که قصد ایجاد تغییراتی در ساختار و بدنه خود را دارند، میتوانند از تجارب دیگر سازمانهایی که تجدید ساختاری اثربخش داشته- اند، استفاده کنند و از این سازمانها به عنوان الگو استفاده کنند. این روش مطالعه، پدیده ها را در کنار هم می نهد و به منظور یافتن نقاط افتراق و تشابه، آنها را تجزیه و تحلیل میکند. در این مقاله سعی شده است تا با انجام یک مطالعه تطبیقی به مسألهتجدیدساختار عملیاتی در دو کشور ایران و هندوستان پرداخته شود و با استفاده از شناسایی موارد تشابه و تفاوت در این دو کشور، راهکارهایی ثمربخش جهت تجدید ساختار در کشور خودمان ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

تجدید ساختار ، تجدید ساختار عملیاتی ، مطالعه تطبیقی ، ایران ، هندوستان