جلوه های قرآنی در مثنوی مولوی
محل انتشار: کنگره ملی پژوهش های کاربردی علوم انسانی اسلامی
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 535
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCIHAS01_077
تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1394
چکیده مقاله:
یکی ازاساسی ترین اندیشه ها در مثنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی رومی مولوی ، اندیشه های قرآنی است. قرآن به عنوان کلام آسمانی نه تنها در مثنوی بلکه در همه ی آثار نظم ونثر فارسی از دیرباز تا کنون از جهات گوناگون تأثیر گذار بوده است. مولوی در اشعارش از آیات قرآن بهره های فراوان برده است. یکی از انواع استفاده های مولوی بهره گیری ازواژه ها و تر کیبات قرآنی است. مولوی تأثیرقرآن در مثنوی را بیش از شاعران دیگر به کار برده است. هم از آن جهت که مثنوی نظم عرفانی وهم مولانا به عنوان یک شخصیت عارف،آشنایی فراوانی با قرآن داشته است. تأثیرقرآن در مثنوی را می توان از جنبه های گوناگون بررسی نمود، از این رو دراین مقاله کوشش شده است تا با تأمل وتفکر در ابیات مثنوی جلوه های گوناگون این تأثیر مورد بررسی قرار گرفته و بیان گردد
نویسندگان
نجف نجفی چالوپلی
دانشجوی کارشناسی رشته ادبیات فارسی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :