روشهای شناخت از منظر فارابی و محمد زکریای رازی و بازتابهای تربیتی آن

موضوع شناخت و روش حصول آن جنبه های گوناگونی دارد. چگونگی رسیدن به دانش و انواع علم، همواره یک مدخل اساسی در مطالعات متافیزیکی فلاسفه اسلامی بوده است. در این نوشتار به دو جنبه مطالعاتی شناخت از منظر فارابی و محمد زکریای رازی پرداخته می شود. چشم انداز تحقیقاتی این مطالعه، تبیین روشهای معرفت شناختی فارابی و محمد زکریای رازی در راستای تطبیق و تحلیل آرای روش شناسی این دو فیلسوف اسلامی است. این مطالعه با بهره گیری از منابع اطلاعاتی موجود در قالب کتابها، مقالات و پایاننامه ها و ... در صدد پاسخگویی به این سوال است که، راه ها و روشهای مورد نظر فارابی و رازی در رسیدن به دانش چیست و بهترین روش کدام است؟ نتیجه بدست آمده نشان می دهد، روش فارابی با تأکید بر هر دو، مشاهده و تفکر مناسب تر باشد. با توجه به کامل بودن آموزه های اسلام در زمینه تعلیم و تربیت نظری و عملی با در نظر گرفتن همه جنبه های فردی و اجتماعی و تمامی ابعاد جسمی و روحی انسان، بهترین روش کسب شناخت، و راه کار مناسب تلفیقی از آراء روش شناسی فارابی و رازی در کاربرد روش تجربی عملی ( و تعقلی ) نظری در فضای تعلیم و تربیت است

کلیدواژه ها:

شناخت ، روش کسب علم ، فارابی ، رازی ، تعلیم و تربیت