رابطه ی بین باورهای هوشی وخودکارآمدی در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین باورهای هوشی و خودکارآمدی دردانشجویان دانشگاه پیام نور شهر دهدشت بود. بدین منظور تعداد 88 دانشجودختر وپسر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه باورهای هوشی ذبیحی حصاری وپرسشنامه خودکارآمدی بندورا استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون ،رگرسیون چند متغیری و t مستقل استفاده شد.نتایج ازمون فزضیه ها نشان داده است که بین باورهای هوشی ذاتی،افزایشی وتربیتی با خود کارآمدی دانش آموزان رابطه ی معنا داری وجود دارد اما بین باور هوشی بافتی با خودکارآمدی رابطه ی معنا داری مشاهده نشد همچنین نتایج نشان داد بین دو جنس دختر و پسر از نظر خودکارآمدی تفاوت معنا داری وجودندارد.

کلیدواژه ها:

باورهای هوشی ، خودکارآمدی ، دانشجویان