پیش بینی خودکارآمدی بر اساس سبک های دلبستگی

هدف اصلی در پژوهش حاضر پیش بینی خودکارآمدی بر اساس سبک های دلبستگی بود.جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دوره اول متوسطه مشغول به تحصیل در سال 29 29 شهر شیراز تشکیل می دهند.نمونه آماری پژوهش شامل 992 دانش آموز 902 دختر، 992 پسر بودند.نمونه های - مورد نظر به روش خوشه ای چند مرحله ای تصافی از هر دو جنس از مدارس دبیرستان شهر شیراز انتخاب شدند.در این پژوهش مقیاس سبک های دلبستگی کولینز و رید 9220 و خودکارآمدی شرر و آدامز 9299 اجرا شد.از داده های حاصله نتایج ذیل بدست آمد: از بین سبک های دلبستگی تنها سبک دوسوگرا بصورت منفی و معنادار توانسته است خودکارآمدی را به میزان 4/5 درصد پیش بینی کند.در مجموع نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که سبکهای دلبستگی دارای قدرت پیش بینی معناداری برای خودکارامدی دانش آموزان به حساب می آید

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، خودکارآمدی