سازوکارهای غیرقضایی حمایت از حقوق بشر در سطح بین المللی

تجلی حمایتها و ضمانت اجراهای حقوق بشر به اقدامات پایان جنگ دوم به بعد بر می گردد آنجا که شبکه وسیعی از نظارتهای دولتی و غیر دولتی را دراشکال مختلف به وجود آورد البته ابتکار عمل این اقدامات نوعا با دولتهاست که در این خصوص تصمیم می گیرند ابتکار عمل بین المللی دولتها درپرداختن به توسعه و تضمین حقوق بشر به صورتهای مختلف موضعگیری های دولت و همکاری آن ها تجربه شده است که اکثر این راهکارهای در مفهوم عام متکی به شیوه های غیر قضایی و در مفهوم خاص اروپایی و آمریکایی متکی به ساز و کارهای قضایی است. شیوه های غیر قضایی مقرر در اسناد بین المللی حقوق بشر اصولا وصف الزامی ندارد و تدابیر به کار گرفته شده تاکنون منجر به تصمیم لازم الاجرای حقوقی نشده و در این خصوص اصل حاکمیت دولتها مورد توجه و احترام بوده است.این شیوه ها در سازمان ملل متحد و سازمان های وابسته به آن متنوع است که مجموعا می توان آن ها رادر قالب شورای حقوق بشر، کمیسیون مقام زن، کمیساریای عالی حقوق بشر،کمیته حقوق مدنی و سیاسی،کمیته حقوق اقتصادی ، اجتماعی وفرهنگی،کمیته حقوق تبعیض نژادی، کمیته رفع تبعیض علیه زنان، کمیته منع شکنجه، کمیته حقوق کودک، کمیته حقوق معلولین، گروه کار ناپدید شدگان قهری، گروه کار بازداشتهای خودسرانه و .. مورد بررسی قرار داد.

کلیدواژه های سازوکارهای غیرقضایی حمایت از حقوق بشر در سطح بین المللی:

حقوق بشر ، حمایت ، سازوکار غیر قضایی