بررسی تفکر اسلامی در شکل گیری عناصر مسکن سنتی فضای زیست

یافتن مکانی برای سکونت و احساس اسایش درآن یکی ازمهمترین دغدغه های انسان درطول تاریخ بوده است تعاریف گوناگونی درباره خانه یعنی خصوصی ترین فضای زیست انسان عرضه شده است اما واقعیت آن است که اولا نگاه جوامع و فرهنگهای مختلف به پدیده خانه متفاوت است و ثانیا مفهوم خانه درطول تاریخ بسیار متحول گشته است ازانجا که ساخت خانه خود امری فرهنگی است شکل و سازمان آن نیز طبیعتا متاثر ازفرهنگی است که خانه محصول آن است درمعماری سنتی ایران نیز خانه ازنقش و جایگاه مهمی برخوردار است مفاهیم و اصول معنوی که حاکم برمعماری سنتی ایران میب اشد و ریشه درفرهنگ و اندیشه مردم این سرزمین دارد نمود آن درمسکن سنتی می باشد دراین میان فضای زیست به عنوان یکی ازبخشهای مهم درمسکن سنتی ایران به تبعیت ازاصول فرهنگی و هنر و اندیشه اسلامی حاکم برجامعه توانسته سیمای تازه ای به هنرا یرانی ببخشد که اصول جهان بینی اسلامی تاثیرات غیرقابل انکاری درهویت و شکل دهی و طراحی این بخش ازمسکن سنتی داشته است فضای زیست درمسکن سنتی بابرقراری پیوندی پرمعنا میان انسان و محیط دردستیابی به هویت و حس تعلق به مکان انسان را یاری می رساند این مقاله به دنبال آن است تابا بررسی دونمونه مسکونی شخاص ازخانه های سنتی بهبهان اصول و مفاهیم حاکم برفضای زیست درمعماری این منطقه را بشناساند ازانجا که هرپژوهش علمی نیازمند یک روش تحقیق مناسب است روش تحقیق کیفی انتخاب گردیده است جمع اوری اطلاعات ازنوع کتابخانه ای اعم ازکتاب مقالات و سایت ها می باشد نتایج این پژوهش نشان میدهد که فضای زیست درمسکن سنتی ایران به جهت بهره گیری ازاصول جهان بینی اسلامی درطراحی بهلحاظ کالبدی هندسی و شکلی دارای معانی و مفاهیم معنوی زیادی است که بیانگر جریان داشتن روح دینی درمعماران سنتی بوده است

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، مسکن ، فضای زیست ، مفاهیم