بررسی ارزش گذاری اقتصادی مسکن کلانشهر تبریز بر اساس عوامل زیست محیطی با رویکرد توسعه پایدار

ویژگی عصرکنونی شهرنشینی افزایش جمعیت شهرها و به تبع آن توسعه شهرهای کوچک و بزرگ است باتداوم شهرها دراینده پیش بینی های حاکی ازافزایش هرچه بیشتر تخریبها و الودگیهای زیست محیطی درشهرها و مناطق شهری است توسعه پایدار شهری توسعه همه جانبه و ناظر به ابعادمختلف است دراین میان باتوجه به اینکه بطور متوسط 50درصد ازفضای شهرها را فضای مسکونی تشکیل میدهند یکی ازمحورهای اصلی توسعه پایدارشهری مسکن و محیط زندگی خوب می باشد دربسیاری ازموارد مهمترین عامل تاثیرگذا ردررضایت مندی فرد ازسکونت دریک منطقه مسکن و شرایط زیست محیطی تاثیر گذار برآن منطقه است امروزه مسائل و مشکلات زیست محیطی ازجمله الودگی هوا یکی ازمهمترین و موضوعات قابل توجه درشهرهای بزرگ همچون کلانشهر تبریز است که مهمترین آن تاثیر گذاری برقیمت املاک و منازل مسکونی می باشد دراین مطالعه ازروش ارزش گذاری اقتصادی برای محیط زیست براساس اصل رفاه گرایی روش هدانیک استفاده شده که براساس نتایج این ارزش گذاری مطالعه حاضر میزان تحقق توسعه پایدار را براساس تاثیر معکوس الاینده ها برقیمت مسکن درکلانشهر تبریز نشان میدهد

کلیدواژه ها:

آلودگی ، توسعه پایدار ، روش هدانیک ، شهر ، مسکن