حضرت مریم از دیدگاه قرآن و عهد جدید

حضرت مریم در کلیسای کاتولیک روم و ارتدکس از جایگاه بس والا برخوردار است و ازاین رو بحث مریم - شناسی یکی از شاخه های مهم الهیات مسیحی به شمار می آید. اعتقاد به باکره بودن مریم قبل از باردارشدن به مسیح در قرون اولیه وجود داشته است و به تدریج افرادی همچون آگوستین از باکره بودن وی در حین وبعد از زایمان سخن گفته اند. درکتاب های عهد قدیم و عهد جدید ، متون مقدس مسائل چشمگیر فراوانی را در باره ی باکره ی مقدس برایمان بیان می کنند. مادر بودن وی به صورت باکره وقداست بی خدشه وی به صراحت تایید شده است. بحث مادر خدا بودن ،لقاح مطهر ،حوای جدید ، عروج آسمانی و شفاعت از مسائل دیگری است که درمریم شناسی بدان توجه می شود.از قرن هفدهم به بعد مریم - شناسی نام آن بخش از الهیات جزمی شد که به مریم باکره مقدس در ارتباط اوبا خدا و پیوندش با مخلوقات همنوعش می پردازد. البته درمورد داستان مریم (س)قرآن وکتاب مقدس نیز هم خوانی های بسیاری دارندوتنها در برخی موارد باهم اختلاف دارند. دریک نگاه کلی می توان جایگاه مریم(س)در قرآن وکتاب مقدس را این گونه بیان کرد: حضرت مریم (س) در قرآن مستقلا اعتبار ومنزلتی دارد، آیات قران به وضوح می فرمایند که مریم(س) بدون عیسی (ع) نیز شخصیتی بافضیلت است. قرآن کریم در آیات بسیاری این مطلب را تائید می کند که شخصیت وویژگی های حضرت مریم در سوره ی آل عمران وسوره ی مریم تفسیروتوضیح داده شده است.

کلیدواژه ها:

حضرت مریم ، قرآن ، عهد جدید