رابطه بین مولفه های یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی در کارکنان مرکز آموزشی درمانی امام خمینی شهر اردبیل

قالب های فکری سازمان های امروز ، آکنده از عمق بخشیدن به اطلاعات و توجه به مشارکت نیروی انسانی خلاق و دانشگر به جای نیروی انسانی عملکردی است. در این فضا ، بهبود عملکرد و حفظ و ارتقا ی مزیت رقابتی ، دغدغه اصلی مدیران را شکل می دهد. نوآوری و یادگیری سازمانی از مهم ترین مبنای بهبود عملکرد و کسب مزیت رقابتی محسوب می شوند. این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین مدیریت نوآوری سازمانی و میزان کاربست مولفه های یادگیری سازمانی در بین کارکنان مرکز آموزشی درمانی امام خمینی اردبیل اجراشده است. روش بررسی در این تحقیق توصیفی – همبستگی است و از جامعه پژوهشی شامل کارکنان بیمارستان امام خمینی اردبیل 100 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای مطالعه شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه یادگیری سازمانی و مدیریت نواوری است برا ی تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی به کمک نرم افزارSPSS استفاده شد. یافته ها : نتیجه جدول دو بیانگر همبستگی مثبت ضعیف بین متغییر های یادگیری سازمانی و نواوری است و از میان متغیر ها مهارته ای فردی بیشترین و مدل های ذهنی کمترین همبستگی را دارد . بدین معنا که استفاده افراد از منابع قدیمی دانش و عدم تمایل به اکتساب دانش جدید مانع نواوری سازمانی است.

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، مدیریت نوآوری ، نوآوری سازمانی