خشونت خانگی، نتایج و آثار آن

در حالی که نگرانی فزاینده ای در مورد افزایش خشونت در خیابان ها و رسانه ها در سراسر جهان وجود دارد، این واقعیت غیرقابل انکار که فرد ممکن است در خانواده ی خود با خشونت مواجهه شود نیز در اکثر خانواده ها و در سرتاسرجهان وجود دارد. خشونت خانگی شایع ترین شکل خشونت همراه با بیشترین احتمال تکرار و کمترین گزارش به پلیس و بیشترین عوارض اجتماعی، روانی و اقتصادی است که می تواند به طور جدی به پایه های خانواده آسیب برساند و منجر به فروپاشی آن گردد. این مطالعه سعی دارد تا با بررسی مطالعات گذشته از جنبه های مشخصات روانی مجرمان و قربانیان، انواع و شیوع خشونت خانگی، ویزگی های جمعیت شناختی، آثار و نتایج آن به خشونت خانگی بپردازد و مطالعات انجام شده در این زمینه را در قالب یک کل سازمان یافته در اختیار جامعه علمی پژوهشی کشور قرار دهد تا راه برای انجام پژوهش های بیشتر باز شود و مسیرهای انجام پژوهش های آتی مشخص تر شده و پژوهش های آتی بر این مبنا نظام مندتر صورت گیرد. به طور کلی این مطالعه نشان می دهد که عوامل روانشناختی از جمله افسردگی اختلال شخصیت ضد اجتماعی و اختلالات نورولوژیکی در خشونت خانگی مؤثراند. خشونت روانی- کلامی و فیزیکی رایج ترین نوع خشونت هستند و خشونت خانگی دارای پیامدهای جسمی مانند آسیب به سر و گردن، پیامدهای روانشناختی مانند اختلال استرس پس از سانحه در قربانیان و مشکلات روانی و رفتاری در کودکان است و عوامل جمعیت شناختی مانند سن، سن در زمان ازدواج، سطح تحصیلات، باور و نگرش جامعه وافراد، از عوامل خطرساز وقوع خشونت خانگی هستند.

کلیدواژه ها:

خشونت خانگی ، خشونت علیه زنان ، همسرآزاری