بررسی رابطه بین رشد معنویت و مقابله مسئله مدار در شرایط پر استرس بین پزشکان

سابقه و هدف: با توجه به پژوهش های پیشین رابطه میان مقابله با شرایط پراسترس و بسیاری از متغیرها از جمله افسردگی، سلامتی، مذهب، حمایت اجتماعی، اشتغال و ... صورت پذیرفته است در این میان متغیری که به آن کمتر پرداخت شده است معنویت می باشد، بنابراین هدف این مطالعه بررسی تأثیر رشد معنویت بر راهکار مقابله با شرایط استرس زا است. روش بررسی: در این مطالعه نمونه آماری که شامل 384 نفر از دانشجویان سال آخر رشته پزشکی هستند که به وسیله روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش مطالعه توصیفی همبستگی بود. ابزار مورد استفاده شامل آزمون مقابله با شرایط پر استرس CISS که به منظور ارزیابی سه سبک مقابله یعنی مقابله مسئله مدار، مقابله هیجان مدار و مقابله اجتنابی تشکیل شده و آزمون سنجش رشد معنوی SAI به منظور ارزیابی 6 زیر مقیاس: آگاهی از وجود خدا، پذیرش واقعی، ناامیدی، بزرگنمایی، مدیریت برداشت و بی ثباتی بود. یافته ها: نتایج پژوهش نشان دادند بین رشد معنویت و مقابله مسئله مدار ارتباط معنادار و مستقیم وجود دارد، این بدین معنی است که با افزایش نمره رشد معنویت ، «میزان مقابله مسئله مدار با شرایط پر استرس در آنها افزایش می یابد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد ارتباط بین رشد معنویت و سه بعد شاخص های مقابله با شرایط استرس زا معنادار است. این بدین معنی است که رشد معنویت یکی از پیش بینی کننده های مهم روش مقابله با شرایط پراسترس دانشجویان محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

معنویت ، استرس ، مقابله مسئله مدار ، مقابله هیجان مدار ، مقابله اجتنابی ، خدا ، نا امیدی ، بزرگنمایی ، مدیریت برداشت ، بی ثباتی