سیری در قانون گذاری و قراردادهای نفتی کشور از قراردادهای امتیازی تا قراردادهای بیع متقابل کنونی
محل انتشار: نخستین کنفرانس بین المللی نفت، گاز و پتروشیمی با رویکرد توسعه پایدار (ارتباط دانشگاه با صنعت)
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 941
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
OGPD01_101
تاریخ نمایه سازی: 1 مهر 1394
چکیده مقاله:
قراردادهای نفتی در ایران در طول تاریخ همواره موضوع مناقشات فراوانی بوده است.زمان انعقاد قراردادهاینفتی در ایران از قراردادهای امتیازی آغاز می شود. اما پس از ملی شدن صنعت نفت و پایان دوره قراردادهای امتیازی با تصویب اولین قانون نفت در سال 1333 قراردادهای مشارکتی تجویز می شود. اما در ادامه قانون نفت دوم در سال 1333 به تصویب می رسد و به صراحت انعقاد قراردادهای مشارکتی را ممنوع اعلام می کند و قراردادهای خدماتی یا همان پیمانکاری را در دستور کار خود قرار می دهد. پس از انقلاب اسلامی، قانون نفت 1333 تصویب می شود. در واقع این قانون، قانون نفت 1333 را به طور کامل فسخ نمی کند و فقط در موارد تناقض قانون نفت 1333 اعمال می شود و در این قانون همچنان روش قراردادهای پیمانکاری یا خدماتی همچنان قابل انعقاد است. در سال های بعد با استنتاج از قانون نفت 1333 و 1333 قراردادهای بیع متقابل نفتی در کشور شایع می گردد که البته نوعی قرارداد خدماتی محسوب می گردد. در این مقاله سعی بر آن شده است که این سیر تحول قانونی و قراردادی در طی چند دهه اخیر یه صورت کامل مورد برررسی قرار گیرد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدامین سالاریان
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد حقوق تجارت بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :