پروتکل جدید احراز هویت کاربر مبتنی بر عامل و گسترش پذیر در محیط های ابری

احراز هویت یکی از جنبه های حیاتی و ضروری کنترل دسترسی به سرویس ها، سیستم ها و داده های حفاظت شده است. احراز هویت این قابلیت را به سرویس ها و سیستم های کامپیوتری می دهد تا کاربران یا عامل ها را با استفاده از یک سری اصول و قواعد بشناسد و اجازه دسترسی به آنها را بدهد. در سیستم های شبکه محور از قبیل رایانش ابری که یک تکنولوژی نو ظهور می باشد، نیز مقوله امنیت و بخصوص تعیین هویت و سطح دسترسی به سرویس ها و یا داده ها، اهمیتی دوچندان پیدا کرده است. تاکنون پروتکل ها و چارچوب های مختلفی در این راستا جهت بهبود و یا افزایش سطح امنیتی احراز هویت ارائه شده اند که دارای ایرادات و نقص های می باشند. در این مقاله سعی شده است تا با ارائه یک پروتکل جدید احراز هویت، و یک عامل سمت کاربر، این کمی و کاست ها را پوشش داده و تحلیل های انجام گرفته حاکی از آن است که پروتکل پیشنهادی علاوه بر پایداری در برابر بسیاری از حملات، باعث کاهش بار محاسباتی سمت سرویس دهنده ابری نیز می شود.

کلیدواژه ها:

احراز هویت کاربر ، پروتکل امنیتی ، دسترسی کاربران ، امنیت محیط های ابری