بررسی تاثیر میزان ارتفاع سقف بر بارحرارتی ساختمان در اقلیم سرد و کوهستانی (نمونه مورد بررسی: خانه ارجمند)

امروزه انرژی یکی از مهمترین شاخصه های اقتصادی است و تامین آن از ابزارهای سیاسی دولتها به شمار می رود. با توجه به محدودیت منابع انرژی و روند رو به رشد بهای آن، اقدامات بسیاری در جهت کاهش مصرف آن انجام شده است. از آنجا که بیشترین میزان مصرف انرژی مربوط به بخش ساختمان است (حدود 54 درصد از کل مصرف انرژی) و بخش عمده آن صرف سرمایش، گرمایش و تهویه می شود؛ راهکارهای طراحی غیرفعال، کمک قابل توجهی به کاهش مصرف انرژی می کنند. بنابراین جهت صرف هجویی در مصرف انرژی، بهتر است با ارائه راهکارهایی در طراحی ساختمان از تبادل حرارت تا جای ممکن جلوگیری شود. لذا این پژوهش، بر آن است، که به نقش میزان ارتفاع ساختمان بر بارحرارتی مورد نیاز درساختما نهای بومی شهمیرزاد به عنوان یکی از راهکارهای طراحی غیرفعال بپردازد و به این پرسش پاسخ دهد که آیا نسبت سطوح خارجی به مساحت کف در ساختمان های بومی شهمیرزاد به میزانی م یباشد که انرژی مصرفی مورد نیاز در ساختمان را کاهش دهد؟ جهت رسیدن به پاسخ، رو شتحقیق مدلسازی انتخاب شد هاست. روش جمعآوری اطلاعات مراجعه به منابع مکتوب و کتابخانه- ای است، که همزمان با مطالعهی میدانی نمونهی موردی صورت میپذیرد. بررسیها نشان میدهد که ساختن خانه هایی با حداقل ارتفاع ممکن در اقلیم سرد و کوهستانی، شرایط مطلوبتری از لحاظ آسایشی، فراهم میآورد

کلیدواژه ها:

خانه های سنتی ، ارتفاع ساختمان ، بارگرمایشی ، بارسرمایشی ، شبیهسازی انرژی