نقش اکولوژی در مهندسی ساختمان جهت مقابله با اثرات منفی تغییرات اقلیمی در جهت کاهش مصرف انرژی

بزرگترین آفت معماری، عدم آگاهی وشناسایی مفاهیم ارزشی آن است. عدم اگاهی ازمفاهیم صحیح بعضی تعاریف، عدم استفاده درست از آنها را منجر میشود. پایداری و معماری پایدارنیز یکی از این موارد است که بدلیل ارتباط مستقیم فرهنگ ومعماری ایران با تکنولوژی و دنیای غرب، آن هم به صورت ابتدایی و ناقص، باعث شده علیرغم وجود رده پای آشکاراصول پایدار و پایداری در این مرزوبوم، با ورود و قبول تعاریف سطحی، مقطعی و غیر بومی در پرداختن علمی و ملی به موضوع پایداری اکولوژیکال ECOLOGICAL SUSTAIABILITY سهل انگاری شود. در این مقاله سعی شده با پرداختن به مفاهیم و اصول پایداری و اصول طراحی اکولوژیکی از نگاه بینالمللی در کنار اشاره به اصول پایدار معماری ایران، به نوعی همترازی و جهت یابی مرتبط فیمابین این موضوعات دست یابیم و این جز با تدوین جدولی با مختصات آن موضوعات، محقق شدنی نبود. به هرحال به نظر میرسد، با باور اصول پایدار معماری ایران و انطباق هوشمندانه مفاهیم نوین پایداری اکولوژیکال بر آنها، ما میتوانیم به شناخت و دست یابی به الگوهای کاربردی و پایدار امیدوار باشیم تا زمان از دست رفته را جبران نموده و پا در عرصه شناخت بومی تازهای گذاریم. شاید زمان آن رسیده باشد که با بررسی و ردیابی سامانههای بوم شناختی، سعی کنیم در ایران نیزمعماری را همچون گذشته با طبیعت و بوم آشتی دهیم، که به عقیده دریدا: (پایداری آخرین چاره قطعی تاریخ است).

کلیدواژه ها:

اکولوژیک ، ابزارهای سبز ، میکرواقیلم ، طراحی اقلیمی