بررسی ارتباط یادگیری سازمانی باتمایل به تغییردرمدیران مجتمع های آموزشی و پرورشی روستایی؛مطالعه موردی شهرستان مهاباد

یادگیری سازمانی ازمباحثی است که درکلیه سازمان ها حائز اهمیت بوده و دراین میان میزان تمایل به تغییر ازمهمترین عواملی است که میتواند باعث وقفه درحرکت سازمان بطرف تبدیل شدن به یک سازمان یادگیرنده پویا باشد نقش مدیران درگسترش یادگیری سازمانی حیاتی می باشد این پژوهش درپی یافتن ارتباط بین یادگیری سازمانی وتمایل برای تغییر درمدیران مجتمعهای اموزشی و پرورشی می باشد تحقیق حاضر ازنوع توصیفی همبستگی و روش اجرا پیمایشی و بصورت میدانی است جامعه اماری پژوهش کلیه مدیران مجتمع های اموزش وپرورشی روستایی به تعداد 19 نفر و نمونه های اماری تحقیق کل شمار انتخاب شدند ابزار سنجش دوپرسشنامه استاندارد یادگیری سازمانی کریشنا 2008 و امادگی برای تغییر دونهام و دیگران 1989 باپایایی به ترتیب 0/90و.0/81 براساس الفای کرونباخ می باشد میان یادگیری سازمانی و میزان تمایل به تغییر رابطه مثبت قوی 0/58 بدست آمد

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، تمایل به تغییر ، سازمان یادگیرنده ، مجتمع های آموزشی وپرورشی