رابطه فرهنگ و نیاز های انسان بر پایداری اجتماعی مکان در معماری بومی تبرستان

معماری پایدار دارای جایگاه ویژه ای در معماری معاصر جهان و همچنین پاسخ گوی مناسبی در برابر مشکلات عصر صنعت می باشد. اما در چند دهه اخیر در بحث پایداری بیشترین تأکید بر عوامل زیست محیطی و اقتصادی بوده و بعد اجتماعی آن کمرنگ دیده شده است.این بعد بیشتر برروی نیاز های انسان و عکس العمل های کیفی افراد به مکان ها توجه دارد و با توجه به اینکه نیاز های انسان تابع عوامل فرهنگی بوده است پس یادآور رابطه دو طرفه انسان و فرهنگ می باشد.حال این سوال مطرح می باشد که پاسخگویی به نیاز های کاربر توسط کالبد معماری چگونه حاصل میشود؟معماری بومی تبرستان از اندیشه و فرهنگ دینی مردمانی که در آن زندگی می کردند و نشأت می گرفته است و زیبایی آن در سادگی و پرهیز از بیهودگی عناصر زائد و همچنین در گرو فرهنگ غنی آنها بوده است. با در نظر گرفتن اصل پاسخگویی به نیاز انسان در معماری پایدار و با توجه به اینکه نیاز های ما شدیدأ برخواسته از فرهنگ بوده و همچنین اینکه در فرهنگ های مختلف هر منطقه نمود نیاز های انسان تغییر خواهد کرد،این تحقیق با روش تحلیلی ،اکتشافی علاوه بر بررسی الگوهای پایداری فرهنگی تبرستان در جستجوی نحوه پاسخگویی این الگوهای کالبدی به کدامین گونه از نیاز های انسان)مطابق مدل ارائه شده جان لنگ(، به عنوان اصلی ترین سوال خود می باشد.

کلیدواژه ها:

پایداری اجتماعی ، نیازهای انسان ، فرهنگ تبرستان ، معماری تبرستان