پایداری معماری مجتمعهای مسکونی به وسیله طراحی بام سبز

افزایش تراکم نسبی جمعیت و توسعه کالبدی فضایی شهرها و به دنبال آن عدم توجه به توسعه پایدار و در راستای آن معماری پایدار سبب افزایش آلودگیهای زیست محیطی و مصرف انرژی، کاهش زیبای منظر و فضای سبز شهری، کاهش سلامت جسمی و روانی و... گردیده است. از این رو در جهت تقلیل مسائل و مشکلات سکونتی و شهری راهکار طراحی با رویکرد بام سبز در مجتمعهای مسکونی مناسب میباشد. هدف این نوشتار طراحی بام سبز در جهت تقویت توان اکولوژیکی و تلاش در جهت ارتقاء تعادل زیستی و ارتقاء ویژگیهای کیفی در بخش مسکن و سکونت است. برای انجام پژوهش حاضر با توجه به ابعاد موضوع از روشهای تطبیقی و تحلیلی شامل بررسی نظریهها و دیدگاههای رایج حاکم بر دانش و حرفه توسعه و معماری پایدار و حوزههای مرتبط با این دانش به صورت مطالعات کتابخانهای استفاده شده است. نتایج تحقیق رابطهای را بین، طراحی بام سبز با ارتقاء ابعاد اجتماعی فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی به عنوان زیر مجموعهای از دانش معماری پایدار در حوزه سکونت و به - دنبال آن ویژگیهای کیفی و توان اکولوژیکی در مجتمعهای مسکونی مشخص مینماید. بنایراین ایجاد مجتمع مسکونی با شرایط فوق میتواند سبب بهینه کردن عملکرد مسکن و در نتیجه افزایش عملکرد فکری و عملی جامعه شود

کلیدواژه ها:

بام سبز ، معماری پایداری ، مجتمع مسکونی ، توان اکولوژیکی