طراحی ساختمان متحرک با الهام از آناتومی گردن جغد

معماری بیونیک علمی است که به الهامیابی فنی از ساختار، رفتار و ارتباطات گوناگون عالم جانداران در جهت حل مشکلات فنی موجود درمهندسی میپردازد. معماری به عنوان بخشی از محیط زیست باید خود را با شرایط اقلیمی مثل باد، تابش خورشید و نیازهای ساکنین در هر لحظه هماهنگ کند. این اهداف در طراحی ساختمان های چهار بعدی که شکل خود را مطابق با شرایط اقلیمی و نیاز ساکنین تغییر می دهند و با ایجاد تنوع در نماهای شهری، شهری پویا می سازند، میسر می شود. ساختمان های مذکور با معماری مبتکراته قادر به حرکت و تغییر شکل مداوم خود باشند اما با مشکلاتی مانند قطع لوله های تاسیساتی و عدم پایداری سازه ای روبه رو هستند. براساس علم بیونیک با رجوع به طبیعت و الهام گرفتن از ویژگی های استخوان بندی گردن جغد و نیز ویژگی منحصر به فرد شریان های گردن جغد، که امکان گردش سریع را بدون آسیب به مهره های گردن و قطع شریان به این حیوان می دهد، گامی در جهت طراحی ساختمان های متحرک برداشت. در این مقاله، سعی بر آنست تا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، تحلیلی و الهام از ساختار استخوان بندی و ویژگی های شریان های گردن جغد، ساخت ساختمان متحرکی که هر طبقه به گونه ای مجزا، بنا به نیازهای اقلیمی ساکنین و بدون ایجاد مشکلات تاسیساتی و سازه ای، ساختمان پایدار بماند، مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

معماری بیونیک ، ساختمان متحرک ، طراحی همساز با اقلیم ، آناتومی گردن جغد