وکیل مستقل و استقلال کانون وکلا یا وکیل وابسته و حکومتی

منظور از استقلال وکیل، استقلال و خودمختاری در برابر حاکمیت و قدرت سیاسی حاکم بر جامعه و مصونیت از مداخله نابه جای هر مرجع قدرتی در جامعه است.از آنجا که هدف اصلی نهاد وکالت توانمند سازی سیستم قضایی در مسیر احقاق حق می باشد، لذا وکیل مستقل مهمترین عنصر در سیستمی است که کارکرد آن استقرار نظم عادلانه بین آحاد مردم از یکطرف ومردم ونهاد حکومتی از طرف دیگر است. این استقلال به معنای خروج از حوزه کنترل و عدم پاسخگویی وکلا وکانون وکلا دادگستری نیست، بلکه به این معناست که وکیل دور از فشارهای سیاسی به بهترین نحو جهت احقاق حقوق جامعه تصمیم گیری نماید. رسالت وکالت استقلال توأم با پاسخگویی و ایجاد نظم و عدالت اجتماعی می باشد. گرچه باوجود تمام استقلال هایی که برای وکیل گفته شده، نباید فراموش کرد که وکیل در برابر قانون استقلالی ندارد و مطیع و فرمانبردار قانون است و هیچ قانونی را نمی تواند به هیچ بهانه ای نادیده بگیرد. بااین حال، لایحه جامع وکالت و خارجکردن این نهاد از ابزاری مدنی به ابزاری دولتی، گویای این واقعیت تلخ است که نظام سیاسی ما، نظری برای پایداری بارزترین نهاد جامعه مدنی ندارد. از این رو حمایت و احترام استقلال وکلا برحکومت و قوای سه گانه ازطریق فراهم ساختن فضای مناسب برای انجام وظیفه حرفه ای، بدون مداخله و قرار دادن وکلا در معرض تعقیب به انجام وظیفه شان لازم وضروری است.

کلیدواژه ها:

وکالت ، استقلال وکیل ، استقلال کانون وکلا ، وکیل دولتی