تاثیر زبری بر روابط انتقال رسوب در مجاری تخلیه فاضلاب

سیستم های فاضلاب قدیمی عموما بر اساس مفهوم خودشویی با هدف جلوگیری از ته نشینی رسوب، طراحی شدهاند. در شبکه های فاضلاب ممکن است دبی عبوری از سیستم بخصوص در فصول گرم سال برای جلوگیری از ته نشینی رسوب، کافی نباشد، بنابراین امکان ته نشینی مواد معلق در کانال وجود دارد. اگر مواد ته نشین شده به مدت طولانی در کانال باقی بماند ممکن است تحکیم شود. ته نشینی دائمی در کف کانال لوله ای، توزیع تنش برشی و سرعت را تغییر می دهد. همچنین مواد تهنشین شده با کاهش سطح مقطع و افزایش زبری کانال بر ظرفیت هیدرولیکی سیستم تاثیر منفی میگذارند. از اینرو به منظور جلوگیری از تهنشینی رسوب در مجاری تخلیه فاضلاب با انجام آزمایشات مختلف، محققان مختلف روابطی برای انتقال رسوب در مجاری تخلیه فاضلاب در حالت حد تهنشینی، ارائه دادهاند. روابط انتقال رسوب به دو صورت استفاده از آنالیز ابعادی و روابط نیمه تجربی ارائه شدهاند. در این مقاله تاثیر زبری بستر بر نتایج حاصل از روابط ارائه شده به صورت آنالیز ابعادی بررسی شده است. نتایج نشان میدهد که رابطه 13 با میانگین خطای نسبی 8% و RMSE=0.04 بهترین نتایج را ارائه میدهد. افزایش زبری تاثیری بر دقت نتایج ارائه شده توسط رابطه 13 تاثیر ندارد.

کلیدواژه ها:

حد تهنشینی ، خودشویی ، رسوب ، مجاری تخلیه فاضلاب