سبک های رهبری و رضایت شغلی: مطالعه ای فراتحلیلی

هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین سبک های رهبری و رضایت شغلی کارکنان در ایران به روش فراتحلیل می باشد. در این راستا 18 مقاله منتشر شده در زمینه سبک رهبری و رضایت شغلی کارکنان که با معیارهای ورود همخوانی داشتند گردآوری و تحلیل شدند. از این 18 مقاله، 10 مقاله به زبان فارسی و 8 مقاله به زبان انگلیسی منتشر شده بودند که از خلال آنها 30 اندازه اثر استخراج گردید. نتایج نشان می دهد که بطور متوسط تاثیر سبک رهبری فارغ از نوع آن بر رضایت شغلی 0,471 و از نظر آماری معنادار است. بر اساس تقسیم بندی کوهن این مقدار اندازه اثر متوسط ارزیابی می شود. تلفیق اندازه اثرهای مربوط به سبک رهبری تحول آفرین و تبادلی نیز نشان می دهد که میزان تاثیر آنها به ترتیب 0,677 و 0,573 بوده و به لحاظ آماری معنادار می باشد؛ این مقادیر به لحاظ اندازه بزرگ تلقی می شوند. بر اساس نتایج این فراتحلیل تاثیر سبک رهبری فارغ از نوع آن بر رضایت شغلی متوسط و معنادار است. بنابراین سازمان هایی که قصد دارند رضایت شغلی کارکنان خود را افزایش و به تبع آن بهره وری و انگیزه را در سازمان ارتقا دهند باید به سبک رهبری توجه ویژه ای داشته باشند. در این بین سبک رهبری تحول گرا در مقایسه با سبک رهبری تبادلی تاثیر بیشتری بر رضایت شغلی دارد. هر چند میزان تاثیر آن تنها 0,1 بیشتر است اما باید توجه داشت که 0,1 ممکن است روی کاغذ کوچک به نظر آید در حالیکه تاثیر عملی و پیامدی که ممکن است برای سازمان داشته باشد بسیار بزرگ باشد. بنابراین به نظر می رسد آگاه سازی مدیران در سطوح مختلف سازمان با این نوع سبک رهبری از طریق برگزاری سمینارها و جلسات آموزشی می تواند سبب بهبود رضایت شغلی کارکنان گردد.

کلیدواژه ها:

فراتحلیل ، سبک رهبری ، رضایت شغلی ، سبک رهبری تحول آفرین ، سبک رهبری تبادلی