مدلسازی تراکم دینامیکی به روش فیزیکی و بررسی پارامترهای موثر بر آن

تراکم دینامیکی یکی از روشهای دینامیکی بهسازی خاکهای سست میباشد. در این روش با اعمال ضربات سنگین بر سطح خاک میزان تراکم و درنتیجه ظرفیت باربری آن افزایش می یابد. این امر از طریق انتقال انرژی بوسیله امواج صورت می پذیرد. برای مطالعه این روش و بررسی عوامل مختلف تاثیرگذار بر آن، می توان از مدلسازی های عددی و فیزیکی بهره گرفت. در این تحقیق از مدلسازی فیزیکی ماسه سست استفاده و برای دریافت داده های تنش و شتاب از تعدادی حسگر تنش و شتاب از نوع کرنشی مدفون در اعماق مختلف مدلها استفاده شده است. ضربات بوسیله وزنه های استوانه ای فلزی بر سطح ماسه وارد و ثبت داده ها با یک دستگاه رایانه انجام گردید. پس از هر ضربه عمق و قطر حفره اندازه‌گیری شده است. نتایج شامل منحنی های تاریخچه تنش وارده در عمق و منحنی شتاب برخورد بدست آمده از شتاب سنج نصب شده روی وزنه ها می باشند. با داشتن این منحنی ها، رابطه ای میان عوامل تاثیر گذار بر تراکم دینامیکی و عمق بهبود یافته برقرار شده اشت. همچنین مقایسه ای میان مقایر تجربی و محاسباتی عمق حفره ایجاد شده بوسیله کوبه انجام شده است

کلیدواژه ها:

تراکم دینامیکی ، مدل سازی فیزیکی ، ماسه سست ، بهسازی زمین ، انتشار امواج