بام سبز، باززنده سازی حیاط در خانه ها و راهکاری به سوی معماری پایدار

ایرانیان از دیرباز با طبیعت پیوندی ناگسستنی داشته اند و با راهکارهای گوناگون امکان ارتباط معماری با طبیعت را فراهم نموده اند و از تمامی قابلیت های جهان هستی در جهت آسایش خود بهره جسته اند. یکی از مشخصه های مسکن سنتی ایرانی حیاط اندرونی و بیرونی است که با درختان، حوض های اب و فضای سبز آراسته می شده است. با گذشت زمان، ازدیاد جمعیت و ورود معماری مدرن به کشور ایران، خانه های حیاط دار به تدریج جای خود را به ساختمان های بلند مرتبه داد و حیاط به عنصری فراموش شده در معماری شهری تبدیل گردید. این تحول به مرور باعث ایجاد مسائل زیادی در جوامع شهری گردید که عبارتنداز: آلودگی صوتی، آلودگی زیست محیطی، مشکلات روحی و روانی ساکنان ساختمان و ... درک این حقیقت که بقای انسان و محیط انسانی وابسته به تداوم ارتباط با دنیای پرچاذبه طبیعی است، نیاز به معماری سبز و پایدار را که موضوع روز معماری دنیا می باشند، در جامعه امروزی ایران آشکار می سازد. در مقاله فوق مختصری از تاریخچه حیاط در مسکن سنتی ایران و تهران مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه به نیاز مسکن به ایجاد فضای سبز طبیعی پرداخته شده است و در نهایت با توجه به تراکم جمعیت در شهر تهران و بالا رفتن قیمت زمین در این شهر الگوی پیشنهادی بام سبز به عنوان یک راهکار در باز زنده سازی حیاط سنتی ایران پیشنهاد گردیده است.

کلیدواژه ها:

خانه سنتی ، حیاط ایرانی ، مسکن سنتی شهر تهران ، طراحی سبز ، بام سبز