فیلوتایپینگ جدایه های مقاوم به آنتی بیوتیک اشریشیاکلی جداشده از موارد عفونت های بالینی از شهرستان خرم آباد

گسترش مقاومت های آنتی بیوتیکی در اشریشیاکلی، یکی از معضلات دردرمان عفونت های بیمارستانی می باشد. فیلوتایپینگ جدایه های اشریشیاکلی روشی جهت تعیین سیر تکاملی این باکتری است. هدف از این بررسی، تعیین الگوهای مقاومت دارویی و تعیین فیلوتایپینگ جدایه ها از موارد عفونت های بالینی در شهرستان خرم آباد بود. در این مطالعه 86 جدایه از موارد عفونت های گوارشی و ادراری بررسی شدند. DNA جدایه ها به روش لیز استخراج شد و جدایه ها ازنظر حضور ژن های chuA ، yjaA و TSPE4.C2 به روش PCR بررسی شدند. مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها نسبت به 6 آنتی بیوتیک به روش انتشار دیسک انجام شد. جدایه ها در چهار گروه A(ا48/83 درصد)، B1 (ا13/95 درصد)B2 (ا11/62 درصد) و D(ا25/58درصد) انتشار داشتند. جدایه های ادراری در 5 تحت گروه فیلوژنی که بیشترین فراوانی آنها مربوط به تحت گروه A0 و B23 (ا24/24 درصد) قرارگرفتند. بیشترین فراوانی جدایه های گوارشی در تحت گروه های فیلوژنی مربوط به تحت گروه D1 (ا30/18 درصد) و A0 (ا28/30 درصد) بود. بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های گوارشی مربوط به پنیسلین(100 درصد) و کمترین مقاومت مربوط به سیپروفلوکساسین(18/86 درصد) بود. بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های ادراری مربوط به پنیسلین(100 درصد) و کمترین مقاومت مربوط به جنتامایسین(30/30 درصد) بود.

کلیدواژه ها:

اشریشیاکلی ، فیلوژنتیک ، مقاومت آنتی بیوتیکی