بررسی تاثیر نوع ریزنمونه و نوع محیط کشت بر القاء کالوس در گیاه شقایق سیاه (Papaver bracteatum)

گیاه شقایق سیاه (Papaver bracteatum) از گیاهان دارویی بسیار مهم خانواده Papaveraceae میباشد که ترکیب دارویی غالب آن را آلکالوئید تبائین تشکیل میدهد. کشت کالوس از جمله روشهای موثر کشت بافت گیاهی است. تولید کالوس لازمه ی شروع تولید سوسپانسیون سلولی بوده که به طرق مختلف به منظور مطالعات اصلاح گیاهی مورد استفاده قرار میگیرد. این تحقیق به منظورف مشخص نمودن مناسبترین ریزنمونه و تعیین بهترین محیط کشت پایه به منظور القاء کالوس در گیاه شقایق سیاه انجام گردید. در این آزمایش، اثر 4 نوع ریزنمونه شامل : ریشه، بذر، هیپوکوتیل و کوتیلدون در دو نوع محیط کشت (محیط حاوی زغال فعال و محیط فاقد زغال فعال)، همچنین اثر 3 نوع محیط کشت پایه (MS, 1/2MS, B5) بر کالوسزایی گیاه شقایق سیاه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایح حاصل از آزمایش نشان دادند که، در بین ریزنمونه های بکاررفته بیشترین میزان کالوسزایی (84 درصد) مربوط به ریزنمونه بذری در محیط فاقد زغال فعال بود. در بررسی اثرات نوع محیط کشت نیزف بالاترین درصد کالوسزایی در محیط کشت پایه B5 و کمترین کالوسزایی در محیط کشت MS مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

القاء کالوس ، بذر ، محیط کشت ، شقایق سیاه