مقایسه تنوع هاپلوتایپی برخی ژنوتیپ های سیب منطقه زاگرس مرکزی با استفاده از ژنوم کلروپلاست

دی.ان.ا کلروپلاستی 11 نمونه سیب (Malus spp) برای مشخص کردن هاپلوتایپهای آنها با کاربرد روش PCR-PFLP بررسی شد. از مزایای اصلی این روش تحلیل راحت، صرفه جویی در زمان و هزینه ، تکرار پذیر بودن آن میباشد. تقریباً 5340bp از ژنوم کلروپلاست با کاربرد چهار جفت آغازگر عمومی کلروپلاست (BIB2, KIK2, CD و TF) و دو آنزیم برشی محدودگر (MseI و EcoRI) بررسی گردید و از ژل آگارز برای تفکیک باندها استفاده شد. قطعه تکثیری آغازگر CS به علت عدم داشتن جایگاه برش در این بررسی قابل بهره برداری نبود اما قطعه تکثیری توسط آغازگرهای BIB2, KIK2 حالت چند شکلی نشان داد و آغازگر TF هیچ قطعه ای را تکثیر ننمود. تمام جهشهای شناسایی شده حذف - اضافه در محدوده 40BP-10 بودند. ترکیب تمام جهشها چهار هاپلوتایپ (H3, H2, H1 و H4) را در نمونه های مورد بررسی معرفی نمود. معلوم گردید که بیشترین فراوانی هاپلوتایپ مربوط به H1 با حدود 36/4% فراوانی میباشد. سایر هاپلوتایپها دارای فراوانی تقریباً نزدیکی به هم بودند. اطلاعات تنوع دی.ان.ا کلروپلاستی میتواند میتواند برای مطالعات فیلورژنتیکی در این گیاه به کار رود و چند شکلیهای مشخص شده در نوم سیتوپلاسمی با روش PCR-PFLP می تواند به درک وراثت مادری در سیب کمک کند.

کلیدواژه ها:

Malus ، هاپل.نتیپ ، PCR-PFLP آغازگر عمومی کلروپلاست ، آنزیم برشی محدودگر